Επιστροφή

by janatziveleki

Σερνεις τα πόδια
Δεν ξέρεις αν θα φτάσεις μέχρι εκεί
Αντί για προσδοκίες
Έχεις χαλίκια στα παπούτσια
Αντί για υπομονή
Κουβαλας φωτιά στα χέρια
Ανασαίνεις βαριά
Σαν να μην μπορείς να σηκώσεις το ύψος σου

Μέτρας τον χρόνο σε σταγόνες της βροχής
Μα όσο πληθαίνουν, ο δρόμος κονταινει
Οι πιο μεγάλες νύχτες είναι εργοστάσια ερειπωμένα
Ένα φως τρεμοπαίζει
Στον ρυθμό της ανάσας σου

Δεν υπάρχει κανείς να πιαστείς
Μη ξεγελιεσαι
Ο δρόμος θα ανοίξει όταν τον στρώσεις εσύ
Το φως θα δυναμώσει όταν πιστέψεις στον ήλιο

…

..

.